De reis naar het westen

Ik stuitte vandaag op "De reis naar het westen", een oud Chinees verhaal over een monnik die met 3 reisgenoten op ingeving van de Boeddha een reis maakt om een paar heilige soetra's op te halen in India. Eén van die reisgenoten is Sun Wukong, een nogal geweldadige aap, die Subhuti als leermeester heeft - zelf weer bekend van de Diamant Soetra. Onderweg beleven ze een boel spannende, geweldadige en sappige avonturen. Klinkt als cool. Dus es kijken hoe ver ik in deze Engelse pdf kom: Journey to the West.

Het boek is veelvuldig herverteld, opgevoerd (chinese opera), verfilmd en diende als leidraad voor de opera "Monkey, journey to the West" (2008) van de mensen achter Gorillaz. Hieronder een 'special feature' filmpje:



Ook cool is het Japanse, in China opgenomen en in het Engels gedubte "Monkey", eind jaren 70. En alweer staan een heleboel afleveringen gewoon op internet.

Update: De pdf is onleesbaar (onhandig opgemaakt/veel). 'k Heb 'm maar online besteld.

Beestjes met namen

Ron Sinnige heeft het op z'n blog in bedekte termen over "politiek" rond de BUN en BOS. De Boeddhistische Unie Nederland is bereid zich als aanspreekpunt voor Boeddhistisch Nederland op te stellen. De Boeddhistische Omroep Stichting wil het boeddhistische geluid van Nederland laten horen. Kritische stemmen roepen dat hun achterban stukken kleiner is dan beide organisaties willen doen geloven.

Brad Warner laat zich deze week weer eens lekker horen tegen georganiseerd boeddhisme. Organisaties maken zich graag relevant door hun taken uit te breiden, zich te duidelijk profileren en ferme uitspraken te doen en dat alles gaat de praktijk zelf uiteindelijk in de weg zitten. Regels voor wat wel/niet zen (breder: boeddhisme) is ontstaan en in "de meerderheid telt" raakt de individuele stem kwijt.

 

Je ziet het in het dossier van Trouw over Boeddhisme in Nederland: Er werd bijv. geroepen dat de commerciele anti-stress cursussen van de BUN ism Achmea niet boeddhistisch zouden zijn. In reactie liet de BUN weten daarmee oneens te zijn, maar westerse tantra was wel verwerpelijk. Er zijn perkjes nodig om te laten zien wat je bent als organisatie. De BOS wordt genoemd met hun schattingen van het aantal Nederlandse boeddhisten: Met een boeddha beeldje in je vensterbank zou er al sprake zijn van affiniteit. Van dat laatste heeft Elsevier volgens Ron nu dus een 'oorlog' tussen 'stammen' gemaakt. Mensen uit die zogenaamde achterban laten van zich horen: Ze moeten wat inbinden en duidelijker zijn!

 

Ron roept op de politiek de politiek te laten en intens te zitten. Toch krijg je politiek 'kado' als iemand onterecht namens jou spreekt. Je kunt dan doen alsof je niks hoort, maar als je je aangesproken voelt: speak up! En ja, ga intens zitten, maar vergeet niet ook enorm te leven. Misschien horen daar zelfs radio- en tv-programma's bij en opleidingen tot geestelijk verzorger.

Daarom, nu ook MIJN daad bij het woord: m'n ongezouten mening! Me door-en-door bewust van m'n mogelijke bijdrage aan verkokeringsprocessen, maar ik zei "speak up!" en dus doe ik "speak up!": 

Ik heb helemaal niks met de BUN en sommige programma's van de BOS vind ik best aardig. Zo!

Gateless barrier

My friend Yasuko helped me out by translating the bits of text at the beginning and the end of the movie. At the beginning of the movie the text beside the door says, “If you cannot open the door, break it.” The ending frames say, “If you cannot open the door... vervolg hier

 De Gateless Barrier (ook wel Gateless Gate) is een verzameling koans. De naam zelf geeft al iets weer over wat zen kan zijn: een onneembare barriere waar je niet doorheen komt, maar doorheen móét, hoe dan ook. Het gaat over dingen als "wie ben ik nou echt?" "hoe moet ik leven?" "eigenlijk weet ik niks". Het zijn misschien onoplosbare vragen, maar zijn ze zo onbelangrijk dat je ze zo kunt laten?

Het bovenstaande filmpje is origineel een animated gif bestaande uit 884 plaatjes.

op: Reddog

Charly Lownoise op de BOS

"Zonder wrijving geen glans" is een mooie docu over Ramon Rollfs of Roelofs aka Charly Lownoise door de BOS. Met Mental Theo de 'aanstichters' van populaire happy hardcore en met Dune toch wel persoonlijke favorieten in dat genre. :)

Na een burn-out besloot Ramon een jaar lang geen optredens te doen, zen op te pakken en te herbezinnen op waar het nou om ging. Naast nog af en toe optredens geeft hij nu ook les bij zen.nl in Den Haag.

Hij leest stukjes voor uit z'n autobiografie "Autobiografie van een DJ". In het Duits heeft het als ondertitel: "zwischen Turntable und Klangschale". In Nederlands is het gewoner-want-al-gek-genoeg: DJ in de grote-mensen-wereld. En da's dan ook de rode lijn in de documentaire: opgroeien en je plek ontdekken in die grote (mensen) wereld. Hij komt als integer en overwogen over.

Z'n leraar klinkt als een therapeut: "Ramon heeft bij mij een ontwikkeling doorgemaakt van iemand die heel hectisch leefde, naar iemand die veel meer in balans is gekomen." Beetje eng, dat "bij mij" en voordat je het weet wordt zo'n verhaal ook een reclame praatje: jij kunt ook meer in balans komen etc door Zen! Niemand heeft recht op meer gemak, meer balans of rust omdat je 6 maanden zent. Of 4 jaar of 30 jaar. Het kan zelfs leiden tot het je aanpassen aan een zen-plaatje van hoe het hoort: Scherp, in balans, overwogen. En dan ben je kwijt wat je juist in beweging zette, wat je 'echt' raakte. Genoeg over de gevaren van de Ster: Ramon lijkt 'iets' te hebben.

Afsluitend dan nog wat ouderwetse naijver: een goed uitgeruste geluidsstudio en een fijne zen-zandbak op de zolder van z'n boederijtje/oud klooster. Even die stenen aan de kant en dan kun je er indoor beach-volleyen!

Bodhisattva Superstar

Het is een trailer en een goeie: het geeft net genoeg weg van de inhoud van de film waarvoor ie gemaakt is om je aandacht te pakken maar vertelt verder geen drol. "Bodhisattva, Superstar" over Boeddhisme in het westen met oa Brad Warner: "If you're not happy with your life, try enlightenment! Enlightenment will make you happy".

via: theworsthorse