Wat een verschil tussen de covers: dromerige Amerikaanse zoetsappigheid vs. een Nederlandse hier-en-nu hel: Een identieke tweeling! En het regent! Middenin de deprimerende stad! Diepe dukkha... In het Engels gaat het over "rust vinden" tijdens de schooljaren, maar in Nederland gaat het om "kalm blijven". Boeddhisme tegen zenuwinzinkingen.
Helaas ben ik geen moeder en heb jonge noch schoolgaande kinderen. Dat wordt dus even wachten tot een voor mij passend boek verschijnt. "Boeddhisme voor Dertigers zonder Kinderen" of "Boeddhisme voor Samenwonende Jongemannen" en vooruit doe dan ook de "Single" en "Getrouwde" variant. Of "Zen voor Appartementbewoners met een Konijn, Soms". Ik vond "de Kracht van het Nu" al onzinnig, maar nu weet ik waarom: veel te algemeen!
Het is makkelijk schieten, ik heb het boek niet gelezen. Ik ga gewoon door. De bottom-line lijkt iets van: boeddhisme moet je niet overdenken maar dóén. Het heeft een grote kans zo'n filosofisch-iets-om-over-te-praten te blijven, terwijl het 'werkt' in de alledaagse praktijk. Maar ja, hoezeer je het concreet maakt voor een specifieke groep, de kans op "overdenken" en "truucjes nadoen" blijft. Dat wat 'werkt' in de alledaagse praktijk is fundamenteler dan boeddhisme of zen. En is onafhankelijk van of je schoolgaande kinderen hebt. Of een konijn, soms.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten