The Onion bericht over een succesvol experiment waarin een gorilla geleerd is dat hij ooit zal sterven. Wetenschappers proberen nu andere dieren ook met hun stervelijkheid te confronteren.
Van stervelijkheid wordt Quigley verdrietig en angstig, depressief, leeg, onverschillig en zelf-hatend, wellicht alcoholistisch, panisch en suicidaal. Wat een overreactie! Doe es een beetje zen, dom beest... Het gaat om NU! Eh... zoiets.
op The Onion
Neee! Echt niet! Zen doe je maar op je kussen.
2010-03-30
2010-03-27
Geek zen: mu (1)
Ik verorber al vanaf m'n middelbare school 'geek'cultuur zoals 'the hitchhikers guide to the galaxy', 'Godel Escher Bach', kunnen computers denken?, 'Alice in wonderland', science fiction films/boeken, Discordianisme en textfiles die ik vond op shareware cd-rommetjes die halverwege de 90er jaren in boekwinkels te koop waren. Veel van m'n eerste kennismakingen met Zen komen uit die 'geek cultuur'.
Eén van die kennismakingen met Zen was in een hacker-woordenboek (the Jargon file) met een uitleg over 'mu'. Het zou het enig goede antwoord zijn op de vraag "Ben je al gestopt met het slaan van je vrouw?". Zeg je "ja" dan geef je toe dat je haar wel sloeg, zeg je "nee" dan ga je blijkbaar nog steeds door. "Mu" is dan een manier om te zeggen "je vraag is gebaseerd op foute aannames/klopt niet". Ik vond het (als middelbare scholier) fascinerend dat er blijkbaar een '3e' manier was om op vragen te antwoorden en dat het een uitweg bood uit logische/taalkundige paradoxen. "Mu"nitie voor bijdehandte tieners en leuk op feestjes.
mu: /moo/
The correct answer to the classic trick question “Have you stopped beating your wife yet?”. Assuming that you have no wife or you have never beaten your wife, the answer “yes” is wrong because it implies that you used to beat your wife and then stopped, but “no” is worse because it suggests that you have one and are still beating her. According to various Discordians and Douglas Hofstadter the correct answer is usually “mu”, a Japanese word alleged to mean “Your question cannot be answered because it depends on incorrect assumptions”. Hackers tend to be sensitive to logical inadequacies in language, and many have adopted this suggestion with enthusiasm. The word ‘mu’ is actually from Chinese, meaning ‘nothing’; it is used in mainstream Japanese in that sense. In Chinese it can also mean “have not” (as in “I have not done it”), or “lack of”, which may or may not be a definite, complete 'nothing'). Native speakers of Japanese do not recognize the Discordian question-denying use, which almost certainly derives from overgeneralization of the answer in the following well-known Rinzai Zen koan:
A monk asked Joshu, “Does a dog have the Buddha nature?” Joshu retorted, “Mu!”
Taalkundig handig en fascinerend. Leuk om te zeggen ook: "muh-oe-uh" (grrrom). En als betwetertje: "haha! je vraag is fout! ik trap er niet in!". Maar ik snap nu ook iets meer van de vraag van de monnik. Volgende keer meer.
Eén van die kennismakingen met Zen was in een hacker-woordenboek (the Jargon file) met een uitleg over 'mu'. Het zou het enig goede antwoord zijn op de vraag "Ben je al gestopt met het slaan van je vrouw?". Zeg je "ja" dan geef je toe dat je haar wel sloeg, zeg je "nee" dan ga je blijkbaar nog steeds door. "Mu" is dan een manier om te zeggen "je vraag is gebaseerd op foute aannames/klopt niet". Ik vond het (als middelbare scholier) fascinerend dat er blijkbaar een '3e' manier was om op vragen te antwoorden en dat het een uitweg bood uit logische/taalkundige paradoxen. "Mu"nitie voor bijdehandte tieners en leuk op feestjes.
mu: /moo/
The correct answer to the classic trick question “Have you stopped beating your wife yet?”. Assuming that you have no wife or you have never beaten your wife, the answer “yes” is wrong because it implies that you used to beat your wife and then stopped, but “no” is worse because it suggests that you have one and are still beating her. According to various Discordians and Douglas Hofstadter the correct answer is usually “mu”, a Japanese word alleged to mean “Your question cannot be answered because it depends on incorrect assumptions”. Hackers tend to be sensitive to logical inadequacies in language, and many have adopted this suggestion with enthusiasm. The word ‘mu’ is actually from Chinese, meaning ‘nothing’; it is used in mainstream Japanese in that sense. In Chinese it can also mean “have not” (as in “I have not done it”), or “lack of”, which may or may not be a definite, complete 'nothing'). Native speakers of Japanese do not recognize the Discordian question-denying use, which almost certainly derives from overgeneralization of the answer in the following well-known Rinzai Zen koan:
A monk asked Joshu, “Does a dog have the Buddha nature?” Joshu retorted, “Mu!”
Taalkundig handig en fascinerend. Leuk om te zeggen ook: "muh-oe-uh" (grrrom). En als betwetertje: "haha! je vraag is fout! ik trap er niet in!". Maar ik snap nu ook iets meer van de vraag van de monnik. Volgende keer meer.
2010-03-16
review: Zen of het konijn in ons brein
Wat een leuk boekje! Een boekje over zen van Tom Hannes (Belgisch Soto-monnik) met een boel konijnecartoons. Geen zitinstructies (qua houding etc), wel een bespreking van wat je nou traint.
Het konijn uit de titel (en in de vele leuke plaatjes) is het 'reptielen brein' uit de sixties psychologie/NLP en vertoont drie 'nuttige' basisreacties: het grijpt naar prettige zaken, wijst onprettige zaken af en in simpele verhaaltjes legt het vast wat prettig of onprettig is - da's handig voor later. Doe dit met verkeerde intenties en het worden de drie boeddhistische vergiften: gehechtheid, afkeer en verblinding. Het leidt tot 'kramp'. De 'oplossing voor het lijden' zit hem in drie respectievelijke tegengiften: terugkomen (op je lichaam, je adem), openheid en observeren.
Dat terugkomen, open zijn en observeren kun je allemaal uitstekend 'trainen' op je kussen. Het zijn ook dingen om in het leven van alledag in de praktijk te brengen. Want je basisreacties kunnen prettige of minder prettige resultaten tot gevolg hebben, maar prettig of niet, als je blijft 'steken' in die resultaten mis je hoe dan ook het zicht op hele stukken leven.
Het is een leuk geschreven boek. Op een no-nonsense manier geeft Tom Hannes tips om 'kramp' te voorkomen in een boel happinez-achtige onderwerpen (gezondheid, succes, spiritualiteit, identiteit). Het bashen van 'the power of now' is vermakelijk. Helaas zijn er ook pagina's met niet en niet-lekker lopende zinnen (misschien Vlaams?). Hij bouwt ook langzaam een schema op met de vergiften, tegengiften, snelwegen erom en erin, en het wiel van samsara en dat wordt uiteindelijk wel erg complex: Mandala tekenen voor gevorderden... Laat het je niet weerhouden om het boek te gaan lezen. Het zachte knuffelbare kaft spreekt ieders interne konijn toch aan? :) Hebbe!
gelezen nav de boekbespreking op Hier en Nu
Het konijn uit de titel (en in de vele leuke plaatjes) is het 'reptielen brein' uit de sixties psychologie/NLP en vertoont drie 'nuttige' basisreacties: het grijpt naar prettige zaken, wijst onprettige zaken af en in simpele verhaaltjes legt het vast wat prettig of onprettig is - da's handig voor later. Doe dit met verkeerde intenties en het worden de drie boeddhistische vergiften: gehechtheid, afkeer en verblinding. Het leidt tot 'kramp'. De 'oplossing voor het lijden' zit hem in drie respectievelijke tegengiften: terugkomen (op je lichaam, je adem), openheid en observeren.
Dat terugkomen, open zijn en observeren kun je allemaal uitstekend 'trainen' op je kussen. Het zijn ook dingen om in het leven van alledag in de praktijk te brengen. Want je basisreacties kunnen prettige of minder prettige resultaten tot gevolg hebben, maar prettig of niet, als je blijft 'steken' in die resultaten mis je hoe dan ook het zicht op hele stukken leven.
Het is een leuk geschreven boek. Op een no-nonsense manier geeft Tom Hannes tips om 'kramp' te voorkomen in een boel happinez-achtige onderwerpen (gezondheid, succes, spiritualiteit, identiteit). Het bashen van 'the power of now' is vermakelijk. Helaas zijn er ook pagina's met niet en niet-lekker lopende zinnen (misschien Vlaams?). Hij bouwt ook langzaam een schema op met de vergiften, tegengiften, snelwegen erom en erin, en het wiel van samsara en dat wordt uiteindelijk wel erg complex: Mandala tekenen voor gevorderden... Laat het je niet weerhouden om het boek te gaan lezen. Het zachte knuffelbare kaft spreekt ieders interne konijn toch aan? :) Hebbe!
gelezen nav de boekbespreking op Hier en Nu
2010-03-15
Sappige boeddha
Vooruit, eentje uit de oude doos: Boeddha-vormig fruit. Minder functioneel dan kubus meloenen, maar wel leuker. Een chinese boer heeft z'n peren op de juiste momenten 'ingepakt' in plastic mallen om kleine mediterende mannetjes aan z'n bomen te krijgen. Hij verkoopt ze voor iets meer dan 5 euro.
via boing boing op brogui
en ananova
2010-03-13
Zes stappen voordat je kunt lopen
Ik kwam deze week een paar posts over kinhin tegen. De posts beschijven loopmeditatie, met aandacht voor de stap ipv voor de ademhaling en leggen onder andere uit hoe je aandacht voor de verschillende fasen van de stap kunt ontwikkelen. In één ervan staat het plaatje hiernaast: De zes fasen van de stap. Daar moet je dan wel langzaam voor lopen :).
Bij mijn zengroep lopen beginnen we met een minuutje langzame kinhin (zo'n 5-8 seconden per stap) en als je spieren dan een beetje gewend zijn schakelen we over op snel (2-3 stappen per seconde, flink doorlopen). Na 40 minuutjes zitten is dat lekker voor de doorbloeding. Ook bij het snelle lopen ligt de aandacht ook bij het zetten van de stappen, maar zo gedetailleerd als hiernaast zal het niet snel worden.
't Is een interessante pointer, dat er zoveel in je lopen gebeurt. Maar goed, als die fasen er zijn dan ontdek je ze vanzelf. Jammer genoeg staat net m'n favoriete deel van de stap er niet in: het gewicht verplaatsen van de ene naar de andere voet :).
Het is een fascinerend plaatje omdat het enerzijds laat zien hoe een stap 'werkt'. Het doet me denken aan de foto's van Muybridge die het voortbewegen van mens en dier met series foto's in detail vastlegde. Anderzijds is het ook fascinerend omdat het 'gewoon' lopen zo ingewikkeld maakt...
Nog 6 stappen voordat je kunt lopen.
op Metta Refuge
Bij mijn zengroep lopen beginnen we met een minuutje langzame kinhin (zo'n 5-8 seconden per stap) en als je spieren dan een beetje gewend zijn schakelen we over op snel (2-3 stappen per seconde, flink doorlopen). Na 40 minuutjes zitten is dat lekker voor de doorbloeding. Ook bij het snelle lopen ligt de aandacht ook bij het zetten van de stappen, maar zo gedetailleerd als hiernaast zal het niet snel worden.
't Is een interessante pointer, dat er zoveel in je lopen gebeurt. Maar goed, als die fasen er zijn dan ontdek je ze vanzelf. Jammer genoeg staat net m'n favoriete deel van de stap er niet in: het gewicht verplaatsen van de ene naar de andere voet :).
Het is een fascinerend plaatje omdat het enerzijds laat zien hoe een stap 'werkt'. Het doet me denken aan de foto's van Muybridge die het voortbewegen van mens en dier met series foto's in detail vastlegde. Anderzijds is het ook fascinerend omdat het 'gewoon' lopen zo ingewikkeld maakt...
Nog 6 stappen voordat je kunt lopen.
op Metta Refuge
2010-03-12
Jackass zen: een taser tegen gedachten
Een stroomschok voor je afdwalende gedachten. Hoe cool is dat? :) Ik heb al es iets geschreven over een spelletje met als uitgangspunt: niks doen. Zodra je (je lijf/je duim) beweegt valt een leviterende guru uit de lucht. Dat kan beter dachten een paar gasten van Harcos Laboratories vast: ze hackten een apparaat in elkaar dat je een stroomschok toedient zodra je teveel hersenactiviteit produceert.
Mindflex is een spelletje waar je met hersenactiviteit balletjes door een parcours kunt laten bewegen (in de VS voor 80 dollar te koop). Combineer dat met een armband die je een elektrische schok kan geven en je leert het wel af om na te denken terwijl je ook in diepe samadhi toestand kunt zitten. Helemaal aan het eind van dit filmpje blijkt Angel best goed te zijn: heerlijk ontspannen. Vraagt iemand "trouwens, heb je die tapes al bekeken?". Hihi...
Scientology liep weg met de leugendetector. Wie gaat hiermee aan de slag? En dan wel die stroomschok erin houden, he. Een 'mindful' tibetaans belletje als je afdwaalt is voor watjes.
via dosenation op Harcos Laboratories
Mindflex is een spelletje waar je met hersenactiviteit balletjes door een parcours kunt laten bewegen (in de VS voor 80 dollar te koop). Combineer dat met een armband die je een elektrische schok kan geven en je leert het wel af om na te denken terwijl je ook in diepe samadhi toestand kunt zitten. Helemaal aan het eind van dit filmpje blijkt Angel best goed te zijn: heerlijk ontspannen. Vraagt iemand "trouwens, heb je die tapes al bekeken?". Hihi...
Scientology liep weg met de leugendetector. Wie gaat hiermee aan de slag? En dan wel die stroomschok erin houden, he. Een 'mindful' tibetaans belletje als je afdwaalt is voor watjes.
via dosenation op Harcos Laboratories
2010-03-11
Bodhisattva's at work
Bodhisattva's (en met name Avalokitesvara) worden vaak afgebeeld met meerdere armen: Kunnen ze alle ontelbare levende wezens mee naar het Nirvana leiden. Of allerlei spullen mee vasthouden die aspecten van de Dharma uitbeelden. Maar je kunt bodhisattva's ook gebruiken om de productiviteit van je fabriek te boosten...
Di's een plaatje van Shintaro Kago, en dit is een 'lief' plaatje. Gewoonlijk maakt hij 'disturbing' manga dat bol staat van de psychose, paranoia, chirurgie, sex en geweld.
via new-akiba op Shintaro Kago's site (hier te koop -NSFW)
Di's een plaatje van Shintaro Kago, en dit is een 'lief' plaatje. Gewoonlijk maakt hij 'disturbing' manga dat bol staat van de psychose, paranoia, chirurgie, sex en geweld.
via new-akiba op Shintaro Kago's site (hier te koop -NSFW)
2010-03-10
Fuck it!
Juist ja, "Fuck it!". Opgeven is loslaten, "lak hebben" is los gelaten hebben. En ben je los dan ben je vrij. Het is alle levenswijsheid van John Parkin en die probeert ie te vermarkten. Net genoeg 'content' voor TV-blokjes en in blogpostjes... Hij doet het leuk, marketing technisch...
Een clipje met veel "fuck it", de belofte van bevrijding zonder gemediteer of rijst met bonen, en veel vrouwelijk vlees (dat er subliminaal vast iets mee te maken heeft). Hij doet het leuk.
Leuk verhaal, maar ik vrees dat het hem heeel veel tijd kost (en jou veel geld) om alle nuances van 'fuck it' uit te leggen: Boeken, retraites... Maar uiteindelijk wordt je een meester in het "fuck it"ten tegen wat je tegenzit en niet aanstaat. Al scheldend glij je door je leven... Klinkt heel bevrijd, ja.
via hier en nu op thefuckitway
Een clipje met veel "fuck it", de belofte van bevrijding zonder gemediteer of rijst met bonen, en veel vrouwelijk vlees (dat er subliminaal vast iets mee te maken heeft). Hij doet het leuk.
Leuk verhaal, maar ik vrees dat het hem heeel veel tijd kost (en jou veel geld) om alle nuances van 'fuck it' uit te leggen: Boeken, retraites... Maar uiteindelijk wordt je een meester in het "fuck it"ten tegen wat je tegenzit en niet aanstaat. Al scheldend glij je door je leven... Klinkt heel bevrijd, ja.
via hier en nu op thefuckitway
2010-03-08
Udumbara bloempjes onder een wasmachien
Wat een wonderlijk nieuwsbericht:
Rare Buddhist Flower Found Under Nun’s Washing Machine - A rarely seen Buddhist flower, which blossoms every 3,000 years, has been discovered under a nun’s washing machine. The Udumbara flower was found in the home of a Chinese nun in Lushan Mountain, Jiangxi province, China. The rare Youtan Poluo or Udumbara flower, which, according to Buddhist legend, only blooms every 3,000 years, measures just 1mm in diametre.
OK, maar waarom is die bloem Boeddhistisch? En dat van die 3000 jaar, hoe werkt dat, evolutionair gezien?
In de Lotus Soetra wordt de zeldzaamheid van een 'irl' Boeddha vergeleken met de zeldzaamheid van Udumbara bloempjes:
All Buddhas come into the world
But rarely, and are hard to meet;
And when they appear in the world,
It’s hard for them to speak the Dharma.
Throughtout countless ages, too,
It’s difficult to hear this Dharma.
And those who can hear this Dharma--
Such people too, are rare,
Like the udumbara flower,
In which all take delight,
Which the gods and humans prize,
For it blooms but once in a long, long time.
Maar dit stuk uit de Lotus Soetra heb ik uit het wikipedia artikel over een vijgeboom gehaald. Het gaat duidelijk niet over 1mm kleine bloempjes. Toch, als je op 'udumbara' zoekt krijg je allemaal plaatjes! Ze mogen dan maar eens in de 3000 jaar bloeien, ze zitten blijkbaar overal! In aziatische landen, maar ook in australie en de VS. In 2007 bleek het al eens 'breaking news'.
Udumbara was first discovered on a gold-coated copper statue of Tathagata at a temple in South Korea. Following the discovery, Udumbara had been found in Hong Kong, Malaysia, Singapore, Sydney and Brisbane in Australia and some cities in North America. To one’s surprise, this type of flower, regarded as fortune and luck, can grow on the surface of steel, glass, rubber, fruits and plants, regardless of the substance of the surfaces and whatever the season may be. Its traces of growth and blossom have been found at monasteries and common peoples’ homes.
Da's wel apart, he? Dat het overal groeit, en kan groeien op kaal staal? En dan opeens dit artikeltje dat een bruut einde maakt aan de veronderstelling dat we bijna een ECHTE boeddha ontmoet zouden hebben... Het bloempje blijkt een eitje van een 'lacewing' mug te zijn en ze zitten op dunne steeltjes om te voorkomen dat de allesvretende larven elkaar kannabalistisch te lijf gaan.
Wat een wonderlijk verhaal :). En als je een ECHTE Boeddha tegenkomt, die ook nog eens de Dharma wil spreken en dat jij dat dan ook nog eens hoort... Nou, dan eet je hem maar op. Of beter poetsen.
via: disinfo / telegraph.co.uk // urbanlegends.about.com
Rare Buddhist Flower Found Under Nun’s Washing Machine - A rarely seen Buddhist flower, which blossoms every 3,000 years, has been discovered under a nun’s washing machine. The Udumbara flower was found in the home of a Chinese nun in Lushan Mountain, Jiangxi province, China. The rare Youtan Poluo or Udumbara flower, which, according to Buddhist legend, only blooms every 3,000 years, measures just 1mm in diametre.
OK, maar waarom is die bloem Boeddhistisch? En dat van die 3000 jaar, hoe werkt dat, evolutionair gezien?
In de Lotus Soetra wordt de zeldzaamheid van een 'irl' Boeddha vergeleken met de zeldzaamheid van Udumbara bloempjes:
All Buddhas come into the world
But rarely, and are hard to meet;
And when they appear in the world,
It’s hard for them to speak the Dharma.
Throughtout countless ages, too,
It’s difficult to hear this Dharma.
And those who can hear this Dharma--
Such people too, are rare,
Like the udumbara flower,
In which all take delight,
Which the gods and humans prize,
For it blooms but once in a long, long time.
Maar dit stuk uit de Lotus Soetra heb ik uit het wikipedia artikel over een vijgeboom gehaald. Het gaat duidelijk niet over 1mm kleine bloempjes. Toch, als je op 'udumbara' zoekt krijg je allemaal plaatjes! Ze mogen dan maar eens in de 3000 jaar bloeien, ze zitten blijkbaar overal! In aziatische landen, maar ook in australie en de VS. In 2007 bleek het al eens 'breaking news'.
Udumbara was first discovered on a gold-coated copper statue of Tathagata at a temple in South Korea. Following the discovery, Udumbara had been found in Hong Kong, Malaysia, Singapore, Sydney and Brisbane in Australia and some cities in North America. To one’s surprise, this type of flower, regarded as fortune and luck, can grow on the surface of steel, glass, rubber, fruits and plants, regardless of the substance of the surfaces and whatever the season may be. Its traces of growth and blossom have been found at monasteries and common peoples’ homes.
Da's wel apart, he? Dat het overal groeit, en kan groeien op kaal staal? En dan opeens dit artikeltje dat een bruut einde maakt aan de veronderstelling dat we bijna een ECHTE boeddha ontmoet zouden hebben... Het bloempje blijkt een eitje van een 'lacewing' mug te zijn en ze zitten op dunne steeltjes om te voorkomen dat de allesvretende larven elkaar kannabalistisch te lijf gaan.
Wat een wonderlijk verhaal :). En als je een ECHTE Boeddha tegenkomt, die ook nog eens de Dharma wil spreken en dat jij dat dan ook nog eens hoort... Nou, dan eet je hem maar op. Of beter poetsen.
via: disinfo / telegraph.co.uk // urbanlegends.about.com
Abonneren op:
Posts (Atom)