Non-stop

Op een poster uit 1979 houdt een boeddhistische non zich-haastig-spoedende-reizigers tegen. Geen gedring bij de metro!

It's a wordplay on the phrase "Kakekomi Kinshi" (駆け込み禁止), which is displayed all over train stations in Japan. "Kakekomi Kinshi" literally means "rushing (into the trains as the doors close) forbidden". However, since a Buddhist Ama is doing the stopping here, they replaced the character for "stop" (the "shi" in "kinshi") with the character for "Buddhist temple", which is pronoinced "ji" (very close to "shi" in Japanese), giving us "Kakekomi Kinji". A weak-ish joke at best.

Ofwel, volgens de post op livejournal: 'Nun shall pass'.

op livejournal via Boingboing

Dit lijf wordt een lijk

Een "boeddhistisch" t-shirt met een Memento Mori in dikke letters. Zo! Da's duidelijk. Had je wat? Kom maar op! Snel! Want voor je het weet ben ik dood.

Dit lijf wordt een lijk. Je kent ze wel, van die mensen bij wie het beschreven proces al plaatsgevonden heeft. Ik moet zeggen, ik ken er nog geen van heel dichtbij, maar dat komt vast nog. M'n ouders kennen er wat dat betreft meer. Vaak mensen waar je nog wel es van gedachten mee zou willen wisselen, es iets mee zou willen ondernemen. Het voelt eerder alsof er een 'gat' achterblijft dan een dood lijf. Een definitief einde aan samen-dingen-doen. Te weinig, en pas vaak dan realiseer je je hoe speciaal momenten-delen überhaupt is. Het gaat niet om dit lijf. En het gaat niet eens om dit moment. Het gaat om ons-dit.

Jep, stof zijt gij en tot stof zult ge wederkeren. Maar daartussen, he? Ik ben oom geworden van twee nichtjes. Kleine mensjes die een "Tikkie, jij bent hem" van god (of hoe je dat wilt zeggen) mee gekregen hebben. Heel tere mensjes waar je nog niks geen toekomst voor kunt verzinnen, maar die er ondertussen overduidelijk zijn. En de komende tijd waarschijnlijk steeds duidelijker :). Zouden ze bovenstaande shirts in baby-maten hebben? - 't Zou een leuk kraamkado zijn.

Ok, dan toch ongeschikt als kraamkado en ongepast om aan te trekken naar begrafenissen. Waarom maakt er dan iemand t-shirts met zo'n stoer statement over vergankelijkheid? Dat is een makkelijke vraag: Sex. Je maakt zo natuurlijk wel indruk op van die leuke yoga meisjes. Dus ondanks de kritiek op het shirtje, als je nog happy single bent: gewoon kopen.

Via boing boing

Ik kwam vanochtend het spel Passage weer tegen: wat mij betreft een mooiere manier om even met leven-en-dood bezig te zijn. En het duurt niet langer dan 5 minuutjes, dus doe maar even.

Boeddhisme voor moeders met schoolgaande kinderen

Het is een boek met een heeeeeel lange titel van schrijfster Sarah Napthali (Australie). Ze schreef eerder de succesvolle boeken 'Buddhism for Mothers', 'Buddhism for Mothers of Young Children' en nu dus ook 'Buddhism for Mothers of Schoolchildren'. En hoera, hoera, het is vertaald in het Nederlands.



Wat een verschil tussen de covers: dromerige Amerikaanse zoetsappigheid vs. een Nederlandse hier-en-nu hel: Een identieke tweeling! En het regent! Middenin de deprimerende stad! Diepe dukkha... In het Engels gaat het over "rust vinden" tijdens de schooljaren, maar in Nederland gaat het om "kalm blijven". Boeddhisme tegen zenuwinzinkingen.
Helaas ben ik geen moeder en heb jonge noch schoolgaande kinderen. Dat wordt dus even wachten tot een voor mij passend boek verschijnt. "Boeddhisme voor Dertigers zonder Kinderen" of "Boeddhisme voor Samenwonende Jongemannen" en vooruit doe dan ook de "Single" en "Getrouwde" variant. Of "Zen voor Appartementbewoners met een Konijn, Soms". Ik vond "de Kracht van het Nu" al onzinnig, maar nu weet ik waarom: veel te algemeen!

Het is makkelijk schieten, ik heb het boek niet gelezen. Ik ga gewoon door. De bottom-line lijkt iets van: boeddhisme moet je niet overdenken maar dóén. Het heeft een grote kans zo'n filosofisch-iets-om-over-te-praten te blijven, terwijl het 'werkt' in de alledaagse praktijk. Maar ja, hoezeer je het concreet maakt voor een specifieke groep, de kans op "overdenken" en "truucjes nadoen" blijft. Dat wat 'werkt' in de alledaagse praktijk is fundamenteler dan boeddhisme of zen. En is onafhankelijk van of je schoolgaande kinderen hebt. Of een konijn, soms.

De reis naar het westen

Ik stuitte vandaag op "De reis naar het westen", een oud Chinees verhaal over een monnik die met 3 reisgenoten op ingeving van de Boeddha een reis maakt om een paar heilige soetra's op te halen in India. Eén van die reisgenoten is Sun Wukong, een nogal geweldadige aap, die Subhuti als leermeester heeft - zelf weer bekend van de Diamant Soetra. Onderweg beleven ze een boel spannende, geweldadige en sappige avonturen. Klinkt als cool. Dus es kijken hoe ver ik in deze Engelse pdf kom: Journey to the West.

Het boek is veelvuldig herverteld, opgevoerd (chinese opera), verfilmd en diende als leidraad voor de opera "Monkey, journey to the West" (2008) van de mensen achter Gorillaz. Hieronder een 'special feature' filmpje:



Ook cool is het Japanse, in China opgenomen en in het Engels gedubte "Monkey", eind jaren 70. En alweer staan een heleboel afleveringen gewoon op internet.

Update: De pdf is onleesbaar (onhandig opgemaakt/veel). 'k Heb 'm maar online besteld.

Beestjes met namen

Ron Sinnige heeft het op z'n blog in bedekte termen over "politiek" rond de BUN en BOS. De Boeddhistische Unie Nederland is bereid zich als aanspreekpunt voor Boeddhistisch Nederland op te stellen. De Boeddhistische Omroep Stichting wil het boeddhistische geluid van Nederland laten horen. Kritische stemmen roepen dat hun achterban stukken kleiner is dan beide organisaties willen doen geloven.

Brad Warner laat zich deze week weer eens lekker horen tegen georganiseerd boeddhisme. Organisaties maken zich graag relevant door hun taken uit te breiden, zich te duidelijk profileren en ferme uitspraken te doen en dat alles gaat de praktijk zelf uiteindelijk in de weg zitten. Regels voor wat wel/niet zen (breder: boeddhisme) is ontstaan en in "de meerderheid telt" raakt de individuele stem kwijt.

 

Je ziet het in het dossier van Trouw over Boeddhisme in Nederland: Er werd bijv. geroepen dat de commerciele anti-stress cursussen van de BUN ism Achmea niet boeddhistisch zouden zijn. In reactie liet de BUN weten daarmee oneens te zijn, maar westerse tantra was wel verwerpelijk. Er zijn perkjes nodig om te laten zien wat je bent als organisatie. De BOS wordt genoemd met hun schattingen van het aantal Nederlandse boeddhisten: Met een boeddha beeldje in je vensterbank zou er al sprake zijn van affiniteit. Van dat laatste heeft Elsevier volgens Ron nu dus een 'oorlog' tussen 'stammen' gemaakt. Mensen uit die zogenaamde achterban laten van zich horen: Ze moeten wat inbinden en duidelijker zijn!

 

Ron roept op de politiek de politiek te laten en intens te zitten. Toch krijg je politiek 'kado' als iemand onterecht namens jou spreekt. Je kunt dan doen alsof je niks hoort, maar als je je aangesproken voelt: speak up! En ja, ga intens zitten, maar vergeet niet ook enorm te leven. Misschien horen daar zelfs radio- en tv-programma's bij en opleidingen tot geestelijk verzorger.

Daarom, nu ook MIJN daad bij het woord: m'n ongezouten mening! Me door-en-door bewust van m'n mogelijke bijdrage aan verkokeringsprocessen, maar ik zei "speak up!" en dus doe ik "speak up!": 

Ik heb helemaal niks met de BUN en sommige programma's van de BOS vind ik best aardig. Zo!

Gateless barrier

My friend Yasuko helped me out by translating the bits of text at the beginning and the end of the movie. At the beginning of the movie the text beside the door says, “If you cannot open the door, break it.” The ending frames say, “If you cannot open the door... vervolg hier

 De Gateless Barrier (ook wel Gateless Gate) is een verzameling koans. De naam zelf geeft al iets weer over wat zen kan zijn: een onneembare barriere waar je niet doorheen komt, maar doorheen móét, hoe dan ook. Het gaat over dingen als "wie ben ik nou echt?" "hoe moet ik leven?" "eigenlijk weet ik niks". Het zijn misschien onoplosbare vragen, maar zijn ze zo onbelangrijk dat je ze zo kunt laten?

Het bovenstaande filmpje is origineel een animated gif bestaande uit 884 plaatjes.

op: Reddog

Charly Lownoise op de BOS

"Zonder wrijving geen glans" is een mooie docu over Ramon Rollfs of Roelofs aka Charly Lownoise door de BOS. Met Mental Theo de 'aanstichters' van populaire happy hardcore en met Dune toch wel persoonlijke favorieten in dat genre. :)

Na een burn-out besloot Ramon een jaar lang geen optredens te doen, zen op te pakken en te herbezinnen op waar het nou om ging. Naast nog af en toe optredens geeft hij nu ook les bij zen.nl in Den Haag.

Hij leest stukjes voor uit z'n autobiografie "Autobiografie van een DJ". In het Duits heeft het als ondertitel: "zwischen Turntable und Klangschale". In Nederlands is het gewoner-want-al-gek-genoeg: DJ in de grote-mensen-wereld. En da's dan ook de rode lijn in de documentaire: opgroeien en je plek ontdekken in die grote (mensen) wereld. Hij komt als integer en overwogen over.

Z'n leraar klinkt als een therapeut: "Ramon heeft bij mij een ontwikkeling doorgemaakt van iemand die heel hectisch leefde, naar iemand die veel meer in balans is gekomen." Beetje eng, dat "bij mij" en voordat je het weet wordt zo'n verhaal ook een reclame praatje: jij kunt ook meer in balans komen etc door Zen! Niemand heeft recht op meer gemak, meer balans of rust omdat je 6 maanden zent. Of 4 jaar of 30 jaar. Het kan zelfs leiden tot het je aanpassen aan een zen-plaatje van hoe het hoort: Scherp, in balans, overwogen. En dan ben je kwijt wat je juist in beweging zette, wat je 'echt' raakte. Genoeg over de gevaren van de Ster: Ramon lijkt 'iets' te hebben.

Afsluitend dan nog wat ouderwetse naijver: een goed uitgeruste geluidsstudio en een fijne zen-zandbak op de zolder van z'n boederijtje/oud klooster. Even die stenen aan de kant en dan kun je er indoor beach-volleyen!

Bodhisattva Superstar

Het is een trailer en een goeie: het geeft net genoeg weg van de inhoud van de film waarvoor ie gemaakt is om je aandacht te pakken maar vertelt verder geen drol. "Bodhisattva, Superstar" over Boeddhisme in het westen met oa Brad Warner: "If you're not happy with your life, try enlightenment! Enlightenment will make you happy".

via: theworsthorse

Man's Search for Meaning

Mooie video van Victor Frankl op het prima blog Experimental theology. De post stipt z'n boek "Man's Search for Meaning" aan en hoe hij z'n WWII-kamp-ervaringen uitwerkt in een psychotherapie rond 'zin'. In deze video zet hij uiteen waarom je beter idealistisch dan realistisch kun zijn over wat je hoopt, wenst en verwacht van/voor je medemens.



via experimental theology

Mensen-mens

Juist ja.

Wilson is cartoonist Daniel Clowes' first graphic novel (that is, it's not an anthology of a serial comic book strip). It's about a lonely, unemployed, self-loathing, passive-aggressive sad-sack who goes through life making himself and the people around him miserable. In the beginning, the pages seem to be unconnected, but about a third-of-the way in I had been swept up in the plot, which involves the highly-opinionated Wilson coming to terms with various relatives that he has deeply flawed relationships with.

via boing boing

Zen waar je beter van wordt

Ron Sinnige van m'n zenclubje spreekt in een BOS radio programma over geld verdienen aan de Dharma. Rients Ritskes (over wie ik eerder blogde - SFX op zen.nl ) vertelt over z'n zentrainingen voor managers en Ron vertelt over z'n zen@work. Rients heeft het veel over de effecten en over targets die hij wil halen. Ron blijft bij z'n 'zen is nergens goed voor', 'zen is komen tot niet-zelf' - en dat 'verkoopt' toch minder.

Er is een enorme drive om effecten van meditatie aan te tonen. Effecten en claims 'make the medicine go down' en daar kun je aan verdienen. Ik verwacht alleen dat de enige 'echte' claim die gemaakt kan worden zal blijken te zijn: door je aandacht te trainen verbeter je je aandacht. Maar wat we 'echt' willen weten: Wordt je gelukkiger van aandacht? Wordt je effectiever van aandacht? Efficienter? Geintegreerder? Rijker? Gezonder? Slanker? Slimmer? Socialer? Guller? Beter mens? - JAAAA!!! (extatisch) Allemaal!

Rients wordt geinterviewd terwijl hij op het vliegveld wacht: "Helpt zen je bij het wachten?" "Ja zeker!" en hij verwijst naar mopperende mensen in de rij die niet zennen. Hij is rustig en beheersd. Wat een boelshit! Met zulke vergelijkingen kun je elke claim maken. De vergelijking moet zijn: Hoe ben jij, nu, met dat gezen van de afgelopen tijd vs. hoe ben jij, nu, met een geschiedenis zonder zen. Gespeculeer. Ik ben altijd al goed geweest in 'netjes' wachten. Ik doe het nu misschien aandachtiger, maar het is niet persé 'netter' wachten geworden. Wachten met een zen-sausje kan net zo 'meewarig' als bij Rients worden: "die arme gedachteloos rondstressende stumpers, toch..." en dan tover ik m'n mooiste metta-glimlach tevoorschijn... Is dat ook een effect van zen? (hey, ik weet het van mezelf he - 'k ben ermee bezig).

Ik ben vast door Ron aangestoken, maar ik denk inderdaad ook dat je niet een vinger op zen kunt leggen: Dit is het en dit doet het. Zen is stoppen met 'dingen doen' en dan kijken wat er gebeurt, wat er is. Ik denk dat ik inderdaad bezig ben met dat "komen tot niet-zelf", al is het raar jargon: niet-zelf. Dat gedenk van mij, mijn ideeen over mij en de wereld, het ge-vergelijk... Het zijn 'overbodige extra's' wanneer je zit. Als dat er niet is, wat blijft er dan? Wat is de essentie van 'dit'? Wat maakt 'dit' 'dit'? En m'n bonusopdracht: 'dit zijn' en zo wellicht gelukkiger, effectiever, efficienter, geintegreerder, rijker, gezonder, slanker, slimmer, socialer, guller en beter-in-het-algemeen worden.

Meditatie voor beginners (1)

Het blog "in balans met onrust" heeft een filmpje over zen-meditatie op youtube gevonden. John Daido Loori (Soto en Zen leraar) van Zen Mountain Monastery legt de basics van houding en ademhaling uit. In de begeleidende tekst staat de opmerking dat je ook mindfulness oefeningen kunt downloaden - die zijn makkelijker dan de getoonde zen meditatie. (huhuh :))

En ja, met al die aanwijzingen voor houding en ademen lijkt zen ook best ingewikkeld. En zit je dan eindelijk 'zoals het hoort' dan blijkt zen stukken minder spannend dan al die 'visualisatie' oefeningen en 'stress reductie' truucjes. Urgh... Zen is suf! Oude man, grijze jurk... Een wonder dat ze er er uberhaupt een videootje van gemaakt hebben! Ken Wilber heeft tenminste een video waarop ie laat zien dat ie z'n hersenen uit kan zetten. Cool, he? :P. Nahja, de eerste minuut van deze video is ook 'hip' gemaakt met diepe synthesizer klanken en cliché beelden van de ontwakende drukke stad (skip naar 1:03 voor John).



via In balans met onrust
& the Reformed Buddhist voor Ken

Alan Watts zingt

Na de pop-wetenschap op muziek heeft Alan Watts nu ook een liedje. Documentaire door de vocoder en tataa: hit! Alan Watts is een soort van Carl Sagan van zen. Hij schijnt volgens wikipedia niet zo van de zazen te zijn geweest, maar ik vind hem een boel rake dingen zeggen. En nu dus zingen...

OK, wie doet Chriet Titulaer?

via Monkey Mind

Nieuwe heiligen

Tibetaanse kunstenaar Gade geeft in z'n kunst Westerse 'strip' iconen een plekje in het (Tibetaans) Boeddhistisch pantheon.

"When I visited a tiny village called Pazi at the base of Mount Xishabangma (8,102 metres) in the Himalayas, the kids there had backpacks with Mickey Mouse on them, and were drinking Coca Cola. That made me realise the incredible power of those ubiquitous emblems of Western culture and Western values."

Although Gade's work deals with consumerism, which he finds fascinating, he says "I sincerely want my work to be part of the continuity of Tibetan art, to belong to a 'Tibetanised' context, rather than to a Western or Chinese language system".

En dan zit spiderman opeens op een lotus.

meer plaatjes op io9
via the worst horse

Gorilla's leren dat ze sterven

The Onion bericht over een succesvol experiment waarin een gorilla geleerd is dat hij ooit zal sterven. Wetenschappers proberen nu andere dieren ook met hun stervelijkheid te confronteren.



Van stervelijkheid wordt Quigley verdrietig en angstig, depressief, leeg, onverschillig en zelf-hatend, wellicht alcoholistisch, panisch en suicidaal. Wat een overreactie! Doe es een beetje zen, dom beest... Het gaat om NU! Eh... zoiets.

op The Onion

Geek zen: mu (1)

Ik verorber al vanaf m'n middelbare school 'geek'cultuur zoals 'the hitchhikers guide to the galaxy', 'Godel Escher Bach', kunnen computers denken?, 'Alice in wonderland', science fiction films/boeken, Discordianisme en textfiles die ik vond op shareware cd-rommetjes die halverwege de 90er jaren in boekwinkels te koop waren. Veel van m'n eerste kennismakingen met Zen komen uit die 'geek cultuur'.

Eén van die kennismakingen met Zen was in een hacker-woordenboek (the Jargon file) met een uitleg over 'mu'. Het zou het enig goede antwoord zijn op de vraag "Ben je al gestopt met het slaan van je vrouw?". Zeg je "ja" dan geef je toe dat je haar wel sloeg, zeg je "nee" dan ga je blijkbaar nog steeds door. "Mu" is dan een manier om te zeggen "je vraag is gebaseerd op foute aannames/klopt niet". Ik vond het (als middelbare scholier) fascinerend dat er blijkbaar een '3e' manier was om op vragen te antwoorden en dat het een uitweg bood uit logische/taalkundige paradoxen. "Mu"nitie voor bijdehandte tieners en leuk op feestjes.

mu: /moo/
The correct answer to the classic trick question “Have you stopped beating your wife yet?”. Assuming that you have no wife or you have never beaten your wife, the answer “yes” is wrong because it implies that you used to beat your wife and then stopped, but “no” is worse because it suggests that you have one and are still beating her. According to various Discordians and Douglas Hofstadter the correct answer is usually “mu”, a Japanese word alleged to mean “Your question cannot be answered because it depends on incorrect assumptions”. Hackers tend to be sensitive to logical inadequacies in language, and many have adopted this suggestion with enthusiasm. The word ‘mu’ is actually from Chinese, meaning ‘nothing’; it is used in mainstream Japanese in that sense. In Chinese it can also mean “have not” (as in “I have not done it”), or “lack of”, which may or may not be a definite, complete 'nothing'). Native speakers of Japanese do not recognize the Discordian question-denying use, which almost certainly derives from overgeneralization of the answer in the following well-known Rinzai Zen koan:

A monk asked Joshu, “Does a dog have the Buddha nature?” Joshu retorted, “Mu!”

Taalkundig handig en fascinerend. Leuk om te zeggen ook: "muh-oe-uh" (grrrom). En als betwetertje: "haha! je vraag is fout! ik trap er niet in!". Maar ik snap nu ook iets meer van de vraag van de monnik. Volgende keer meer.

review: Zen of het konijn in ons brein

Wat een leuk boekje! Een boekje over zen van Tom Hannes (Belgisch Soto-monnik) met een boel konijnecartoons. Geen zitinstructies (qua houding etc), wel een bespreking van wat je nou traint.

Het konijn uit de titel (en in de vele leuke plaatjes) is het 'reptielen brein' uit de sixties psychologie/NLP en vertoont drie 'nuttige' basisreacties: het grijpt naar prettige zaken, wijst onprettige zaken af en in simpele verhaaltjes legt het vast wat prettig of onprettig is - da's handig voor later. Doe dit met verkeerde intenties en het worden de drie boeddhistische vergiften: gehechtheid, afkeer en verblinding. Het leidt tot 'kramp'. De 'oplossing voor het lijden' zit hem in drie respectievelijke tegengiften: terugkomen (op je lichaam, je adem), openheid en observeren.

Dat terugkomen, open zijn en observeren kun je allemaal uitstekend 'trainen' op je kussen. Het zijn ook dingen om in het leven van alledag in de praktijk te brengen. Want je basisreacties kunnen prettige of minder prettige resultaten tot gevolg hebben, maar prettig of niet, als je blijft 'steken' in die resultaten mis je hoe dan ook het zicht op hele stukken leven.

Het is een leuk geschreven boek. Op een no-nonsense manier geeft Tom Hannes tips om 'kramp' te voorkomen in een boel happinez-achtige onderwerpen (gezondheid, succes, spiritualiteit, identiteit). Het bashen van 'the power of now' is vermakelijk. Helaas zijn er ook pagina's met niet en niet-lekker lopende zinnen (misschien Vlaams?). Hij bouwt ook langzaam een schema op met de vergiften, tegengiften, snelwegen erom en erin, en het wiel van samsara en dat wordt uiteindelijk wel erg complex: Mandala tekenen voor gevorderden... Laat het je niet weerhouden om het boek te gaan lezen. Het zachte knuffelbare kaft spreekt ieders interne konijn toch aan? :) Hebbe!

gelezen nav de boekbespreking op Hier en Nu

Sappige boeddha

Vooruit, eentje uit de oude doos: Boeddha-vormig fruit. Minder functioneel dan kubus meloenen, maar wel leuker. Een chinese boer heeft z'n peren op de juiste momenten 'ingepakt' in plastic mallen om kleine mediterende mannetjes aan z'n bomen te krijgen. Hij verkoopt ze voor iets meer dan 5 euro.

via boing boing op brogui

en ananova

Zes stappen voordat je kunt lopen

Ik kwam deze week een paar posts over kinhin tegen. De posts beschijven loopmeditatie, met aandacht voor de stap ipv voor de ademhaling en leggen onder andere uit hoe je aandacht voor de verschillende fasen van de stap kunt ontwikkelen. In één ervan staat het plaatje hiernaast: De zes fasen van de stap. Daar moet je dan wel langzaam voor lopen :).

Bij mijn zengroep lopen beginnen we met een minuutje langzame kinhin (zo'n 5-8 seconden per stap) en als je spieren dan een beetje gewend zijn schakelen we over op snel (2-3 stappen per seconde, flink doorlopen). Na 40 minuutjes zitten is dat lekker voor de doorbloeding. Ook bij het snelle lopen ligt de aandacht ook bij het zetten van de stappen, maar zo gedetailleerd als hiernaast zal het niet snel worden.

't Is een interessante pointer, dat er zoveel in je lopen gebeurt. Maar goed, als die fasen er zijn dan ontdek je ze vanzelf. Jammer genoeg staat net m'n favoriete deel van de stap er niet in: het gewicht verplaatsen van de ene naar de andere voet :).

Het is een fascinerend plaatje omdat het enerzijds laat zien hoe een stap 'werkt'. Het doet me denken aan de foto's van Muybridge die het voortbewegen van mens en dier met series foto's in detail vastlegde. Anderzijds is het ook fascinerend omdat het 'gewoon' lopen zo ingewikkeld maakt...

Nog 6 stappen voordat je kunt lopen.

op Metta Refuge

Jackass zen: een taser tegen gedachten

Een stroomschok voor je afdwalende gedachten. Hoe cool is dat? :) Ik heb al es iets geschreven over een spelletje met als uitgangspunt: niks doen. Zodra je (je lijf/je duim) beweegt valt een leviterende guru uit de lucht. Dat kan beter dachten een paar gasten van Harcos Laboratories vast: ze hackten een apparaat in elkaar dat je een stroomschok toedient zodra je teveel hersenactiviteit produceert.

Mindflex is een spelletje waar je met hersenactiviteit balletjes door een parcours kunt laten bewegen (in de VS voor 80 dollar te koop). Combineer dat met een armband die je een elektrische schok kan geven en je leert het wel af om na te denken terwijl je ook in diepe samadhi toestand kunt zitten. Helemaal aan het eind van dit filmpje blijkt Angel best goed te zijn: heerlijk ontspannen. Vraagt iemand "trouwens, heb je die tapes al bekeken?". Hihi...



Scientology liep weg met de leugendetector. Wie gaat hiermee aan de slag? En dan wel die stroomschok erin houden, he. Een 'mindful' tibetaans belletje als je afdwaalt is voor watjes.

via dosenation op Harcos Laboratories

Bodhisattva's at work

Bodhisattva's (en met name Avalokitesvara) worden vaak afgebeeld met meerdere armen: Kunnen ze alle ontelbare levende wezens mee naar het Nirvana leiden. Of allerlei spullen mee vasthouden die aspecten van de Dharma uitbeelden. Maar je kunt bodhisattva's ook gebruiken om de productiviteit van je fabriek te boosten...

Di's een plaatje van Shintaro Kago, en dit is een 'lief' plaatje. Gewoonlijk maakt hij 'disturbing' manga dat bol staat van de psychose, paranoia, chirurgie, sex en geweld.

via new-akiba op Shintaro Kago's site (hier te koop -NSFW)

Fuck it!

Juist ja, "Fuck it!". Opgeven is loslaten, "lak hebben" is los gelaten hebben. En ben je los dan ben je vrij. Het is alle levenswijsheid van John Parkin en die probeert ie te vermarkten. Net genoeg 'content' voor TV-blokjes en in blogpostjes... Hij doet het leuk, marketing technisch...

Een clipje met veel "fuck it", de belofte van bevrijding zonder gemediteer of rijst met bonen, en veel vrouwelijk vlees (dat er subliminaal vast iets mee te maken heeft). Hij doet het leuk.




Leuk verhaal, maar ik vrees dat het hem heeel veel tijd kost (en jou veel geld) om alle nuances van 'fuck it' uit te leggen: Boeken, retraites... Maar uiteindelijk wordt je een meester in het "fuck it"ten tegen wat je tegenzit en niet aanstaat. Al scheldend glij je door je leven... Klinkt heel bevrijd, ja.

via hier en nu op thefuckitway

Udumbara bloempjes onder een wasmachien

Wat een wonderlijk nieuwsbericht:

Rare Buddhist Flower Found Under Nun’s Washing Machine - A rarely seen Buddhist flower, which blossoms every 3,000 years, has been discovered under a nun’s washing machine. The Udumbara flower was found in the home of a Chinese nun in Lushan Mountain, Jiangxi province, China. The rare Youtan Poluo or Udumbara flower, which, according to Buddhist legend, only blooms every 3,000 years, measures just 1mm in diametre.

OK, maar waarom is die bloem Boeddhistisch? En dat van die 3000 jaar, hoe werkt dat, evolutionair gezien?

In de Lotus Soetra wordt de zeldzaamheid van een 'irl' Boeddha vergeleken met de zeldzaamheid van Udumbara bloempjes:

All Buddhas come into the world
But rarely, and are hard to meet;
And when they appear in the world,
It’s hard for them to speak the Dharma.
Throughtout countless ages, too,
It’s difficult to hear this Dharma.
And those who can hear this Dharma--
Such people too, are rare,
Like the udumbara flower,
In which all take delight,
Which the gods and humans prize,
For it blooms but once in a long, long time.

Maar dit stuk uit de Lotus Soetra heb ik uit het wikipedia artikel over een vijgeboom gehaald. Het gaat duidelijk niet over 1mm kleine bloempjes. Toch, als je op 'udumbara' zoekt krijg je allemaal plaatjes! Ze mogen dan maar eens in de 3000 jaar bloeien, ze zitten blijkbaar overal! In aziatische landen, maar ook in australie en de VS. In 2007 bleek het al eens 'breaking news'.

Udumbara was first discovered on a gold-coated copper statue of Tathagata at a temple in South Korea. Following the discovery, Udumbara had been found in Hong Kong, Malaysia, Singapore, Sydney and Brisbane in Australia and some cities in North America. To one’s surprise, this type of flower, regarded as fortune and luck, can grow on the surface of steel, glass, rubber, fruits and plants, regardless of the substance of the surfaces and whatever the season may be. Its traces of growth and blossom have been found at monasteries and common peoples’ homes.

Da's wel apart, he? Dat het overal groeit, en kan groeien op kaal staal? En dan opeens dit artikeltje dat een bruut einde maakt aan de veronderstelling dat we bijna een ECHTE boeddha ontmoet zouden hebben... Het bloempje blijkt een eitje van een 'lacewing' mug te zijn en ze zitten op dunne steeltjes om te voorkomen dat de allesvretende larven elkaar kannabalistisch te lijf gaan.

Wat een wonderlijk verhaal :). En als je een ECHTE Boeddha tegenkomt, die ook nog eens de Dharma wil spreken en dat jij dat dan ook nog eens hoort... Nou, dan eet je hem maar op. Of beter poetsen.

via: disinfo / telegraph.co.uk // urbanlegends.about.com

Minder pijn, dikkere hersenen door zen

Wetenschap heeft weer wat aangetoond: Door zen meditatie krijg je meer grijze massa en heb je minder last van pijn!

Dat wil zeggen, als je vele jaren zitervaring hebt en "AAAHW! PIJN IN KNIE" tot vervelens toe 'kent', dan heb je ook in andere gevallen minder last van pijn. Mensen die 'net begonnen' hadden dat voordeel niet. In een MRI scanner bleek dat zenners meer grijze massa hadden: de toename hield verband met aantal uren zitervaring en de ongevoeligheid voor pijn.

"The often painful posture associated with Zen meditation may lead to thicker cortex and lower pain sensitivity," says Grant, noting that meditative practices could be helpful in general for pain management, for preventing normal age-related grey matter reductions or potentially for any condition where the grey matter is compromised such as stroke.

Mooi he? Misschien helpt Zen tegen beroertes of zelfs tegen ouderdom! Nu ziekte en de dood nog!

Trouwens, 'ze' hebben ook het gebiedje gevonden dat zichzelf uitschakelt zodra er indrukwekkende neurologische termen/plaatjes gebruikt worden. :) Fascinerend, fascinerend...

via science daily / het artikel

Waarom ziet boeddha er zo uit?

Alles wat je altijd al wilde weten over
waarom boeddha eruit ziet zoals ie eruit ziet. Lang-orige boeddhas, de krulletjes, het knotje... en natuurlijk die dikkertjes.

De dikke variant is 'een' boeddha, Hotei, een chinese monnik. Maar ook 'de' Boeddha (Siddharta Gautama aka de historische boeddha), wordt op veel verschillende manieren verbeeld. Over de lange oorlellen:

The earlobes are elongated, partly to indicate the Buddha is all-hearing and partly as a reminder of the heavy earrings that weighed them down before Siddhartha renounced material things to seek enlightenment.

In de strip 'Saint Young Men' zie je ook al deze verbeeldingen terugkomen.

op the straight dope

Geen woorden maar daden

Vaak zit er ruimte tussen spreken en doen. Mooi gepraat, maar doe het maar gewoon... In gebarentaal lijkt het alsof het ter plekke gedaan wordt. Hier een indrukwekkend videootje van de vier bodhisattva geloften in gebarentaal. Dat 'doen' heeft Jeff Shores versie van de vier geloften ook. Hij begint (als ik het me goed herinner) met:

Numberless beings; Set free!

(helaas kan ik zijn versie niet online (of offline) terugvinden!)

Krachtig spul, woorden...

via monkey mind

Natuurlijke borst vergroting

In al die tijd die je nu alleen maar stil zit, kun je ook aan natuurlijke borstvergroting werken. Je zet gewoon een over het hoofd geziene 90% van je geesteskracht in!

De auteur van het boek, Donald L. Wilson, schreef ook Total Mind Power waarin die 90% gebruikt wordt om andere kwaaltjes aan te pakken. Dan vraag ik me af hoe hij ontdekt heeft dat die Total Mind Power ook werkt voor borstvergroting...

Zit voorzichtig!

via Full contact enlightenment op odd books

Boeddha en Jezus in één strip

Het is het einde der tijden, Boeddha en Jezus zijn terug op aarde voor vakantie en wonen samen in een krap appartementje in Tokyo. Jezus krijgt aandacht van de meisjes omdat ie op Johnny Depp lijkt, Boeddha moet juist het onderspit delven: Iedereen wil zonodig z'n voorhoofd aanraken.

In de strip Saint Young Men van Hikaru Nakamura wordt veel gegrapt met de christelijke en boeddhistische iconografie, reciteert Boeddha de hart soetra wanneer ze een achtbaan ritje maken, zie je veel 'typisch Japanse gebruiken' (bijv. in nette rijen op de metro wachten) en wordt er (natuurlijk) verwezen naar Japanse (pop)cultuur zoals de Boeddha reeks van Osamu Tezuka.

De strip is zelfs zo populair dat in meisjesbladen de hoofdpersonen al staan voor een nieuwe trend: Buddha Boys ('Bosatsu danshi').

Literally, a bosatsu is a Bodhisattva, or enlightened being, which in statuary form are often rather thin and intense-looking. A bosatsu danshi likewise “has a beautiful face, smooth skin, slim body, but is not too feminine. Theirs is an attractiveness and sensuality beyond mere sex and age.”

Lijkt er toch nog hoop voor Boeddha :).


Saint Young Men (in 'scanlation')
buddha boys via metropolis

Uitstelgedrag

Life is what happens to you while you're busy making other plans.

Dan moet uitstelgedrag toch de perfecte manier zijn om 'het leven' te betrappen. Deze video bekijkt uitstellen van dichterbij.



op beautiful decay door Johnny Kelly

Vouw een boeddha

Lekker crea-bea en dan ook nog "spiritueel"

Verlang niet naar het eindresultaat, maar geniet van elke vouw (ook de niet-helemaal-perfecte vouwtjes).

Nah, dan weet ik iets veeel makkelijkers: pak een stuk papier en maak er een prop van. Geniet van elke vouw: het zijn er stukken meer dan in die origami-boeddha. Bijkomend voordeel: Het 'gevaar' van verlangen naar het eindresultaat is praktisch nihil!

Mocht je toch echt een boeddha willen maken:



op Happinez via Good things

Snap je hem?

Kensho (een plotselinge 'doorbraak' in zen) en het snappen van een grap (de 'divine joke') worden soms met elkaar vergeleken. Met nieuw onderzoek kan die vergelijking wellicht nog preciezer gemaakt worden - er zijn namelijk veel soorten humor en het 'snappen' hangt ook nog eens af van de persoon.

Most types of humour, including jokes and cartoons, rely on some kind of incongruity between two elements that needs a second's thought before it can be understood. The extent to which this mismatch can be resolved differs between jokes, however.
Some have a clean punchline that ties up all the loose ends, while in 'nonsense' humour the incongruity can only be partially resolved, leaving a gap in the person's understanding.

Dat er verschillende soorten zijn wist je natuurlijk al: Friends heeft een 'duidelijker' soort humor dan Monty Python. Het is het verschil tussen "staan twee oenen bij 'n stoplicht. zegt de een: 't is groen!, de ander: uh... een kikker?" en een mop van m'n wiskundeleraar, vroeger: "wat is het verschil tussen een dood vogeltje? z'n ene pootje is langer". 'Experience seekers' (ze hebben een groep verzonnen waar ik bij hoor!) weten die laatste soort ook erg te waarderen. Hoewel lang gedacht werd dat dat soort los-associatieve humor moeilijker en intellectueler zou zijn dan duidelijke humor: niet dus! Onzin humor is voor luie mensen, humor met een plot kost energie.

Verder zijn voor sommige grappen een theory-of-mind nodig (de twee oenen denken verschillende dingen): iets dat mensen met een autisme stoornis niet snel grappig vinden. Maar die lachen net zo hard om grappen die bijvoorbeeld visueler zijn. Vrouwen zijn in het algemeen iets langzamer met het oordeel of humor grappig is, maar ze genieten er des te meer van.

Kijk! Doet het vast weer goed op feestjes (lang leve de wetenschap). En de volgende keer dat je verlicht raakt heb je weer iets meer conceptuele handvatten om te vertellen op welke mop, practical joke, spotprent of grappige gebeurtenis het 't meest leek. :)

Trouwens, los van of honden een boeddha natuur hebben, ze hebben waarschijnlijk geen humor - geen anterior cingulate cortex en frontoinsular cortex, he.

op New Scientist via Experimental Theology (NB: de plaatjes op de New Scientist site zijn te vinden door op de link "5 more images" onder het plaatje rechtsboven te drukken)

Thought Moments

Mooi videootje waarin de interviewer mensen 10 vragen stelt (wie ben je? wat doe je?) en de antwoorden vastlegt. Het begint met de tekst:

The Buddha observed the mental states experienced after a physical or mental object enters the mind. He called these states, 'Thought Moments'.

Het klinkt een beetje cryptisch, maar het wordt erg raak en eenvoudig gebracht. Mooi om deze mensen te zien en erbij te zijn terwijl er gedachten en antwoorden ontstaan.

op vimeo - Thought Moments van Michael Simon Toon, via ox herding

Zen Noir

A detective receives a call about a murder at the Buddhist Temple. He enters the Zendo, with his gun drawn, and pointing it at the rows of black-clad, shaven-headed meditators, shouts 'Nobody move!' Now, if you get the humor in that, this film is for you. If you do not get the humor in that, please avoid this one; you'll feel bored, confused, and cheated.
(imdb.com)

Zen Noir is een veelkleurige zen detective film uit 2004 door 'independent' filmmaker Marc Rosenbush. Een mix van film noir (in kleur) en zen - sommige verwijzingen zijn wat cliché, een paar grappen wat flauw, maar al met al een mooie film. De vergelijking met David Lynch wordt wel gemaakt vanwege het associatieve gefilm (snelle flashbacks en veel sinaasappels), maar deze film is niet pretentieus ondoorgrondelijk - uiteindelijk 'snap' je hem wel.

de trailer:

en de torrent op piratebay. eh... bijv. handig als je de dvd hebt, maar de film op je netbookje wilt kijken zonder de dvd urenlang te moeten rippen - zoiets.

Oja, ze zitten af en toe wel crap.

Unhappy Hipsters

'Fight club' ondertiteling voor architectuur magazine plaatjes. Ach, zijn die strak ontworpen huizen en design interieurs niet een wanhopig opgeworpen schil om een enorme leegte te verbergen? Een klap in je gezicht - dat zal je leren...




via elephant journal - Unhappy Hipsters

Zien-zoals-het-is

If life is going to exist in a Universe of this size, then one thing it cannot afford to have is a sense of proportion. 

Volgens (erg grappige science fiction schrijver) Douglas Adams is het onmogelijk om de dingen in verhouding te zien of te zien zoals ze zijn: er is gewoon teveel. En inderdaad, volgens de video eronder: het universum lijkt best groot te zijn. :) Is DAT ons universum?

Trin Tragula--for that was his name--was a dreamer, a thinker, a speculative philosopher or, as his wife would have it, an idiot. And she would nag him incessantly about the utterly inordinate amount of time he spent staring out into space, or mulling over the mechanics of safety pins, or doing spectrographic analyses of pieces of fairy cake. "Have some sense of proportion!" she would say, sometimes as often as thirty-eight times in a single day. And so he built the Total Perspective Vortex--just to show her. And into one end, he plugged the whole of reality as extrapolated from a piece of fairy cake, and into the other, he plugged his wife: so that when he turned it on she saw in one instant the whole infinity of creation and herself in relation to it.
To Trin Tragula's horror, the shock completely annihilated her brain, but to his satisfaction he realized that he had proved conclusively that if life is going to exist in a Universe of this size, then one thing it cannot afford to have is a sense of proportion.

Restaurant at the End of the Universe - Douglas Adams
(vervolg op The Hitchhikers Guide to the Galaxy)

text ook online

Self-centred Buddhism

I suspect this is a key paradox with which western Buddhism is currently grappling: the practice that tells you the self is a delusion could, in the modern context, deepen the very attitude it seeks to dislodge. It's a risk compounded when self-concern is arguably the secret of western Buddhism's current success.

Een verslaggever van de guardian schreef een stukje over zijn ervaringen met een sesshin. Het stilte betrachten, onderricht over het opheffen van 'dukkha'. Na een weekendje was hij er toch niet over uit: is "boeddhisme door westerlingen" niet te zelf-gericht?

Het valt me op hoe hij westers boeddhisme in de lijn van modernisme zet. Het belooft een oplossing voor het moderne probleem van het zelf dat niet meer weet wat het met zichzelf aan moet: Wat is z'n plekje?  Hoe maakt het 'echt' contact met anderen? Wat is het voor zichzelf? Daar komt populair westers boeddhisme: Het zelf is een illusie! Zie dat in en je vragen blijken onzin. Het geeft niet alleen een 'antwoord' maar lijkt stiekem toch ook op modernisme: Beide zoeken het afschudden van illusies, diep diep zelf-inzicht, naar vrijheid. Dat zijn dingen die ons aanspreken! En ja, je moet het zelf doen, niemand anders kan het voor je doen. Hmm,  sta je er dan toch weer alleen voor? Maar dan ook nog eens zonder eigen zelf? Maar snel weer mindful aan de afwas of dat drukke hoofd stil mediteren.

Een ander opvallend punt is z'n nostalgische blik naar het goeie-oude christendom: Daar is dat zelf-geneuzel toch een stuk minder. Meer op God gericht en op de ander. Hoe doen ze dat toch? God trekt je uit jezelf (om maar even bij de 'zelven' te blijven). Maar ja, tegenwoordig zit god-in-je-hoofd.

Ik denk (hoop) dat zen in het westen iets verfijnder is dan hierboven geschetst. Zen zoals ik het heb leren kennen belooft niks en de zin ervan is steeds weer zoeken. Wat dat betreft is het bijna als het leven zelf. Misschien dat het je uitnodigt om alles op 'ware grootte' te zien. En ja kijk zelf dan maar hoeveel je moet neuzelen met jezelf.

op guardian.co.uk via nouslife

fuckin' boring until it's not

via fullcontactenlightenment op mojo1000

Rappende en tappende monniken

Tempels sluiten bij bosjes in Japan. Daarom zijn er verschillende monniken die hun monnik-zijn op een iets modernere manier vorm proberen te geven. Een cocktailbar met een monnik achter de tap, of een hip hop monnik die de Boeddhistische Boodschap brengt. En het hele boeddhistische internet schrijft erover. Natuurlijk wordt erover gezeurd: 'alcohol is echt niet goed voor je beoefening', maar gelukkig ook: hoera voor 'dharma drinks'.

Dus hier komt ie (nog een keer):

"Buddha's doctrine is a treasure for us," Tagai said. "But we're not able to convey his wisdom to the people if we only stick with the old ways. So I try to use a new way to spread Buddha's doctrine. I want to spread Buddhism to the young by using the language they easily understand. Buddhism itself hasn't changed. It's just the way it's presented."

Goedzo :). Lekker mee doorgaan.

Wat mij (weer) opvalt is dat boeddhisme in Japan veel meer 'ritueel' en trommels, boekjes, tafeltjes, wierook, belletjes... gewoon veel meer spulletjes gebruikt dan dat wij in ons zitgroepje. Maar ja, als je als religieuze stroming tempels weet neer te zetten dan moeten er spulletjes in. Het laatste van de '10 plaatjes van de os' gaat over de terugkeer naar de markt. Als je het zo ziet zijn ze met een halve tempel inboedel richting Shinjuku getrokken. Maar goed, lijkt me toch een prima plek om na te borrelen na een avondje zitten.

op cnn via oa theworsthorse

Kloppen waar geen poort is

met verstrooiing het weekend in :)

op wooster collective

Meer Bodhidarma: 7x neer, 8x overeind

via Worst horse

Bodhidarma door Takashi Murakami

I open wide my eyes but see no scenery. I fix my gaze upon my heart.

Takashi Murakami is een Japanse hedendaagse kunstenaar die veel anime en manga (tekenfilm en strip) invloeden gebruikt in z'n werk. De platte tekenstijl van manga, de oppervlakkige verhalen en karakters, de vermarketing en massaconsumptie gebruikt hij om z'n eigen Superflat visie op Japan en de wereld te geven: Zoek het niet in de diepte (die's weg), maar maak gebruik van 'de platheid'/wat er nog is. De vrolijke Louis Vuitton ruitjes en bloemetjes zijn ook van hem. En hier zit ie dus met z'n tengels aan Bodhidarma.

'k Vind hem soms wel een beetje doordraven in z'n denken hoor: hij mept alles 'plat' om z'n punt te maken. Maar het scheelt ook een boel gezeur over hoe 'diep' en 'grondig' z'n denken en inzicht is. Ik vind het wel cool. Mooie kleurtjes ook.

op Takashi Murakami

Vogelgeluidjes

Niks zo relaxed als de kleine muziekjes die vinkjes maken.



Doet me denken aan bijv. fennesz, al maken de vinkjes wat meer gebruik van stiltes.

via boing boing

Special effects op zen.nl

Zen.nl timmert aan de weg. Vorige week allemaal posters langs de weg in Amersfoort voor de introductiedagen (16 en 19 jan).  Op de site beloven ze 'meditatie met effect'.

Zentraining is in menig opzicht te vergelijken met mentale fitness. Direct merkbare resultaten zijn veelal een betere concentratie, beter slapen, meer energie, goed kunnen ontspannen en creatiever zijn. Dit alles leidt tot verdieping en beter functioneren in werk en privé.

Sesshins hebben ook effect: in een A4tje wordt met grafiekjes de situatie voor en na een sesshin geschetst. Deelnemers  zeggen dat ze na een sesshin minder gestresst/angstig zijn, minder depri, en juist energieker en mindfuller. Ze geven ook een hoger cijfer (8.0) aan hun levensgeluk. First-timers zijn vooraf iets minder gelukkig (7.0) dan de gemiddelde Nederlander(7.4). Terugkeerders zijn vooraf al gemiddeld 'gelukkiger' (7.7).  (Blijkbaar vallen goths en emo's na de eerste keer af, ofzo). Allemaal positieve effecten voor sesshin-gang: Je mag hopen dat je iets overhoudt na €730,- en weekje niks doen.

OK, ik herken wel dat je helderder en energieker wordt van een aantal dagen zitten. Trouwens, emotioneel labieler ook (of heet dat 'opener'?), vooral van nachtzitten. Maar doe je het daarvoor? Zen ik om gelukkiger te worden? Helderder, energieker? Jep, soms wel ja. Maar ik denk ook dat dat maar 'special effects' zijn. Cool, maar ze moeten het verhaal niet in de weg gaan zitten. Niet gaan zitten omdat je je rot voelt, maar wel ook zitten als je je rot voelt.

Ik denk dat de mensen achter zen.nl hun 'effecten' ook met een korreltje marketing zout nemen. Ze zeggen nergens expliciet dat je zent om die resultaten te halen moeten worden en de quote bevat ook al de onhandige slag om de arm van 'veelal' merkbare resultaten. Geen garanties.

De resultaten van zen zijn misschien eerder bijwerkingen. Het resultaat van zen is dat je een half uur of langer geen drol uitvoert en stil op een kussentje zit.

op zen.nl

Boeddha Mobiel

Being a successful businessperson, life is tough and full of stress. Well, when you are feeling your worst, this mobile phone is there to help.

Voor nog geen €1240,- kun je onderstaande Boeddha telefoon kopen. Het mobieltje is door een team van ontwerpers, technici en marketeers (mensen zoals jij en ik?) gemaakt tot een waar juweeltje:  24 karaats goud, een bluetooth-oorstuk met echte jade, een virtuele gebedshal waar je uit verschillende boeddha's kunt kiezen en digitaal wierook kunt branden (geurloos!), en dat alles in een chique/sober theme met aarde-kleuren.

Golden Buddha cell phone with genuine jade, pearl powder lacquer and 24k gold plated finish. This is the single best phone for the successful business woman that wants to announce her elite status to the world.

Kijk! Een succesvolle aziatische chick die een design-gebedsketting bekijkt terwijl ze met dit gedrocht aan het beppen is met een andere succesvolle vriendin. En die niet-zo-assertieve ondergeschikte in het suffe streepjesshirt wacht maar even, hoor: Hier worden successen gevierd. En hup, nog een wierookstokje...

via mygadgets op china vision

Went het ooit?

Hoe lang duurt het voordat een nieuwe gewoonte 'went', voordat een goed voornemen een beetje 'vanzelf' gaat? Hoera! Er is onderzoek naar gedaan en er is een mooi grafiekje bij gemaakt.

Alle begin is moeilijk, maar juist de eerste herhalingen zorgen voor de grootste toename in gewenning. Na verloop van tijd bereikt dat een maximum: vanzelfsprekender dan dat wordt het niet.
Voor de taakjes in het onderzoek duurde het gemiddeld 9 weken voordat ze 'vanzelf' gingen, maar dat hing natuurlijk af van hoeveel het vergde.
Verder: een keertje overslaan geeft op de lange termijn niet, maar een nieuwe gewoonte aanleren kost tijd en herhaling. Geen snelle short-cuts :).
Oh, en sommige mensen/taken wennen 'nooit'.

OK. Dus sommige voornemens maak je je snel eigen, anderen langzaam en weer andere nooit. Mooie samenvatting, he? En het kost tijd.

Bleh... Moet je geduldig voor zijn, he? Hoe lang zou dat duren - iets geduldiger worden? Zou ik me dat snel, langzaam of nooit eigen kunnen maken? De enige manier om daar achter te komen is waarschijnlijk regelmatig oefenen :).

op Psychology Blog: How Long to Form a Habit?

Te fris onder de Bodhi Boom

Eventjes geen gemediteer onder de Bodhi Boom in India vanwege een koude golf. Door de extreme weerscondities blijven scholen ook gesloten.

‘We have told the devotees coming here to meditate at night not to come due to the extreme cold conditions prevailing here,’ said monk Dinanand.
A cold wave is sweeping the Indo-Gangetic plains of northern India as icy winds blow in from the Himalayas in the north.
Foggy conditions in the northern plains have also hit road, rail and air traffic.

Het is er nu overdag 15°C en 'snachts 7°C.
Sjonge jonge... Dan trek je maar een trui aan.

via sindhtoday

Het geheim van geluk...

via Wooster Collective - Public Poster Project

Dennis lacht

Een weirde youtube video: Dennis lacht zich suf nadat ie op een meditatieweekendje ondekt heeft dat hij niet bestaat. Z'n leraar doet ook eng mee.

Ik hoop dat Dennis inmiddels wat bijgekomen is... Ook eindeloos gefascineerd door niet-bestaande-zelven? Leesvoer bij de zennist: 'The murkiness of egolessness' en tricycle: 'The self exists, it’s just not as real as you think'.

via the Reformed Buddhist

Digi-tempel

Speel-automaten voor alles in Japan. 't Lijkt erop dat je een monnik moet helpen met tempelklusjes.

Enig idee wat er staat?

via New akiba

Geweldadige boeddhisten

Chistenen, joden en moslims zijn geweldadig, maar boeddhisten doen verlicht en geweldloos en lief. Hoewel een boek als Zen at war dat beeld al nuanceert voor Japanse zen in WWII, worden in het boek Buddhist warfare de duimschroeven voor het hele boeddhisme aangedraaid. Maar de schrijvers zeggen niet het boeddhisme zwart te willen maken, slechts menselijker.

Although the book only arrived at bookstores last month, it apparently touched some nerves in the academic community before its release. Some have objected to the cover, which they feel is not an appropriate subject for Buddhism. Ironically, that is the very reason this collection of essays is so important: to address the apparent and widespread inability to acknowledge the violent side to religious traditions. It is this inability that robs its adherents of their humanity.

Juist :). Je hebt er niet veel aan om religies op te delen in good- en bad-guys. Je hebt met de rest van de wereldbevolking gemeen dat je heel goed kunt beredeneren waarom je volkomen terecht in praktische gevallen mag breken met 'mooie ethische principes'. Voordat je het weet heb je ruzie of erger. 'k Zie niet in hoe Boeddhisten daar incompetenter in kunnen zijn.

Boek: Buddhist Warfare - M.K. Jerryson & M. Juergensmeyer  (vanaf feb)
via Zen Rooster / sweep the dust, push the dirt